Аднаго дня, калі баліць сэрца і з неба сыплюцца цвікі, Ганна перакульвае свет дагары нагамі і бярэ тату з сабой у вандроўку. Туды, дзе можна плаваць разам з птушкамі і лётаць разам з рыбамі.

Праз Марыянскую ўпадзіну і Крабападобную туманнасць, да самага дна нябёсаў.